ریسندگی تکنیکی پیچ در پیچ برای تولید نخ از الیاف است و اختراع نوع مکانیکی آن به اواخر دهه ۱۷۰۰ برمی گردد. تولید نخ با کنار هم قرار دادن الیاف، هدف مشترک انواع ریسندگی است و به منظور دستیابی به این هدف، باید مراحلی عملیاتی بر روی الیاف انجام شود تا به وضعیت مناسب جهت تولید نخ برسد؛ بنابراین برای انجام این عملیات، ریسندگی نیاز به ماشین آلات و وسایل مختلفی دارد. مشخصات الیاف از جمله طول الیاف، قطر الیاف، مقدار فر و موج الیاف عواملی است که در انتخاب نوع ریسندگی تاثیر دارد. در این مقاله قصد داریم به تاریخچه ریسندگی و انواع آن بپردازیم.
تاریخچه ریسندگی
ریسندگی به عنوان یکی از اولین صنعت های دست یافته توسط انسان محسوب می شود. انسان اولیه در ابتدا نخ را از دور هم تاباندن الیاف با کمک یک دوک چوبی بسیار ساده تولید کرد و برای قرن ها استفاده از این روش را ادامه داد تا نهایتا در قرن چهاردهم میلادی اولین قدم ها برای ماشینی شدن فرآیند ریسندگی برداشته شد. همزمان با آن در هند و اروپا، نوعی دوک ریسندگی پیشرفته اختراع و مورد استفاده قرار گرفت. پس از آن، چرخ ریسندگی جدیدی در قرن شانزدهم میلادی ساخته شد. هنگام استفاده از این چرخ، هر دو دست کارگر آزاد بود و کارگر می توانست تسلط بیشتری بر کار داشته باشد. در قرن هجدهم میلادی، با اختراع ماشین ریسندگی توسط ریچارد آرک رایت، تحول عظیمی در صنعت تولید نخ بوجود آمد. اختراع ماشین ریسندگی باعث افزایش سرعت تولید محصول، کاهش هزینه ها و همچنین افزایش کیفیت محصول تولیدی شد.
ریسندگی چیست؟
انسان ها از مدت ها قبل به این موضوع پی برده بودند که اگر دسته ای از الیاف را با دادن کشش، موازی کرده و آن را تاب دهند، فشار و اصطکاک سطحی بوجود آمده بین الیاف باعث درگیری آن ها به یکدیگر شده و رشته ای مقاوم تر تشکیل می دهند که نخ نام دارد. ریسندگی فرآیند تبدیل الیاف به نخ است که بر سه اصل کشش دادن و موازی کردن الیاف، تاب دادن و پیچیدن و تولید نخ استوار است.
انواع ریسندگی
ریسندگی انواع مختلفی دارد و متداول ترین انواع آن به شرح زیر است:
ریسندگی پنبه ای
در ابتدا روش های عملیاتی در ریسندگی پنبه ای فقط برای ریسندگی الیاف پنبه در نظر گرفته شد و با ایجاد تغییرات مناسب، ریسندگی الیاف مصنوعی به تنهایی یا به صورت مخلوط با پنبه نیز امکان پذیر شد. الیاف پنبه نسبت به دیگر الیاف طبیعی دارای طول متوسط کوتاهتری می باشد و ریسندگی آن، ریسندگی الیاف غیر ممتد کوتاه نیز نامیده می شود. در این ریسندگی، نخ کارد شده و نخ شانه شده تولید می شود.
ریسندگی فاستونی
در ابتدا روش های عملیاتی در ریسندگی فاستونی فقط برای الیاف پشم یا پشم گوسفند مورد استفاده قرار می گرفت و با ایجاد تغییرات مناسب، ریسندگی الیاف مصنوعی به تنهایی یا به صورت مخلوط با پشم نیز امکان پذیر شد. الیاف پشم در مقایسه با الیاف طبیعی دیگر به طور قابل ملاحضه ای دارای طول متوسط بلند تری می باشد؛ بنابراین ذیسندگی فاستونی را ریسندگی الیاف غیر ممتد بلند نیز می نامند.
- ریسندگی نیمه فاستونی
ریسندگی نیمه فاستونی نیز ریسندگی الیاف غیر ممتد بلند است و مراحل عملیاتی آن به غیر از شانه، مشابه ریسندگی فاستونی است.
ریسندگی پشمی
این نوع ریسندگی، کوتاهترین روش در چهار نوع ریسندگی می باشد و با توجه به الیاف مورد استفاده در گروه ریسندگی الیاف غیر ممتد بلند قرار می گیرد.
ریسندگی رینگ
این روش قدیمی ترین نوع ریسندگی است و به آن ریسندگی متداول می گویند.
جمع بندی
ریسندگی فرآیند تبدیل الیاف به نخ است. ماشین ریسندگی اولین بار در قرن هجدهم میلادی توسط ریچارد آرک رایت اختراع شد و تحول عظیمی در صنعت نخ بوجود آورد. انواع روش های متداول ریسندگی که در این مقاله به آن ها پرداختیم شامل ریسندگی پنبه ای، فاستونی، نیمه فاستونی، پشمی و رینگ است.
ثبت ديدگاه